Alçak uçuyor martılar
ve kızıl bir sonbahar gözlerin
okşayan bir rüzgar gibi derinden
uzun uzak yolların eşliğinde
mevsimsel bir şarkı gibi sözlerin...
Susma sevgili söyle
neden erken olur akşam bu kentte?
ya da derininde hüznü saklayan yaprak
hep kızıl mıdır böyle?
Hep kızıl mıdır ikindi sonlanmalarında
gökyüzünde güneşin son hecmeleri...?
Hani düşlerken bir zamanlar
yüreğinde taşıdığın 'biz'
ve bir mevsime giden en güzel renk
yine kızıl mıdır sence?
İhanetimde diyorum sevgilim
ilk duyduğun andaki kızgınlık
burada itiraf ediyorum şimdi;
yakıcı bir öfkeye bedellenmiş
kızıl bir sonbahardı gözlerin!
Alçak uçuyordu martılar
hayır öyle değil
'alçak martılar' uçuyordu
ve kızıl elbisesinde gözlerin
öfkeden kopürmüş deniz üstünde artık
bir özrü bağışlamayacak gibi bakıyordu! ! !
Kayıt Tarihi : 26.11.2001 15:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!