bak bunlar ekmek kokulu ellerin senin
paltosuz çocukların teni ısınırdı kıvrımlarında
bu senin güz bakışların
gökyüzünden kuşlar indirirdi
evimizin balkonuna
bu da ekose gömleğin
terkos pasajında almıştın ucuza
dört yaz çıkartmamıştın da sırtından
ilk günkü gibi yeni
şu küskün denizin kıyısında
kaç cinayet romanı bitirdin kim bilir
balıkları hala göç etmedi başka sulara
bu son diktiğin begonvil
mevsim kışa döndü
hala direniyor lila çiçekleri
geçkin çay saatlerine sustuğumuz cumbayı
anımsar mısın
hüznüne kurulurduk sarı akşamların
kuytusunda liseli aşıklar öpüşürdü
kirişlerinde hala çaylak nefesleri
acemilik günlerimizden kalma bu fotoğraf
neresinde duracağımızı bilemediğimiz hayat
gün be gün öğütürdü iyicil inceliklerimizi
bu da bizim kemiren işsizlik hallerimiz
köpek öldüren geceleriyle hazırlardı bizi
upuzun bir kışa
şarkılar eskiten yoksulluğumuz burada işte
yetişemediğimiz yetemediğimiz şeylere
alarga… alarga… alarga…
bak bu da senin can kırığı düşlerin
giderken toplamıştım saçlarının kırmızısından
yıllar geçti hala kanatır sesimi
Kayıt Tarihi : 11.11.2017 15:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!