Albümlerde saklı resimler değişmezken
Yıllar yüzümüze yeni çizgiler ekliyor,
Ömürler yağmur kokulu mevsimler sanki
Bizleri sonbahara sürüklüyor.
Sona yaklaştığını hissediyorsun artik,
Seni yoran engebeli yolların.
Çıkıp camdan bakınca anlıyorsun
Hep peşinde hasret yüklediğin vagonların.
Arzuladığın her şeyi yaşıyorsun hayatta
Mutlu olmak elinde aslında insanin,
İmkânsızı isteyip eldekini inkâr etmek,
Ya da
Eldekiyle yetinip yaşadığına şükür etmek
Kendisi seçiyor insan bunu,
Gelecek üzüntülere şifa,
Geçmiş ise kalbin kapanmayan yarası.
Hayat denen şey
Zevksiz iki ders arasında ki,
Kısacık bir tenefüs arası...
Kayıt Tarihi : 4.8.2012 05:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!