Albız Kızı Şiiri - Enes Karahan

Usum gider başımdan seni görünce.
Kırk şeytan iman eder senin dinince
Benim yerim senin yanın olunca
Kopar kopuzumda ki son mızrap
Silinip gider yüreğimde ki ızdırap.

Şeytan görse güzeliğini iman ederdi
Tanrı doğru söz eder deyip severdi
Bütün kullar güzelliğinden solar giderdi
Nolur Ahirette sakın çıkma karşıma
O vakit nasıl sığarım ben iki cihana

Söyle güzel, yüreğimde yerin rahat mı
Seni böyle güzel yapan tatlı hayat mı
Beni böyle aşık eden bilmem ruhat mı
Ab-ı hayatta mutlu olmadı bir günüm
O vakit seninin için yalnız ölürüm.

Ab-ı hayat çeşmesinden içseydim su
O vakit olurdum bir nebze mutlu
Ahu gözlü güzel ne bu yürek odu
Yandı yüreğim albıza kul oldu
Sevseydin beni belki soğurdu.