Albemuth Şiiri - Afşin Astrakhani

Gecenin soğuğunda ısıtan beni
Hecenin sonunda kafiyesiz yenil
Bilmecenin son harfinde düştüm sokağa
Düşüncenin son damlasında dertleştik ben ve ay
Manastırın bir köşesinde eyle beni yad
Çocukların neşesinde beni sakın arama
Yarınların kalbinde kırılan rakı dolu bardak
İnsanların duygularından ibaret fiyasko
Lacivert duygularıma yokken bir ilaç
Civanmert sözlerimi duygularıma say
Sert vur istersen acıtmaz beni
Namert insanlar çayır üstünde çiğ
Duygularımdan adice alıkoy beni
Uykularımdan alıp mabette eğit
Camdan izleyerek bekleme beni
Akşamdan sabaha ben savaşan yiğit