ALBAYRAĞIMA…
Ey bu şanlı toprakların değişmez bekçisi,
Uğruna can veren şehitlerin sevgilisi,
Dağ-bayır, ova-oba deme; durma, dalgalan.
Kalmasın vatanımda olmadığın bir mekân.
Karanlıkta ışığım, soğukta güneşim ol!
O renginle semada sönmeyen ateşim ol!
Emanetsin sen, Sakarya’mdan, Çanakkale’mden.
Al kan damlar ismini anan her kalemden.
Şehit şehit kokar sahibi olduğun toprak.
Sana düşer bu toprakta daim dalgalanmak!
Kara gecelerimin al renkli şafağı ol!
Şanlı vatanımın tüten ilk ve son ocağı ol!
Bu sema senin, yer yok senden başkasına.
Bir hilâl gibi yüksel yerden arşın katına.
İndirmek için seni uzanırsa hain bir kol,
Bulacaktır o cezasını buna emin ol!
En çetin savaşlarda kılıcım, kalkanım ol!
Son yolculuğumda beni örten kefenim ol!
Ey ay-yıldızım! Durma artık her an dalgalan!
Bak seni selamlıyor kanlı gömleğiyle vatan.
Vermek için bedenine o şafak rengini,
Şelale olup sana çağlamış kan engini.
Bir gün kızıl şafak istersem sen güneşim ol!
Dönersem davandan beni yakan ateşim ol!
hasbi
Hasan Hasbi AkçayKayıt Tarihi : 4.2.2007 22:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!