Bir adam bilirim;
Ağlıyordu.
Ve dingin maviliklerinde bir rüzgar,
Fırtınalar yaratıyordu.
Bir adam bilirim;
Aşıktı, düpedüz aşık.
Farkında değildi hem,
Bir sevi masalının,
Esrik kahramanı olduğunun...
Bir de kadın bilirim;
Yoktur acıması.
Ve kavruk, ölüm kokan çöllerinde,
Bir vahaya ulaşmaktı, amacı.
Bir kadın bilirim;
Aptaldı, oldukça aptal.
Farkında değildi, yanıbaşında olduğumun...
Ah sevdiğim kaktüs!
Bir kendimi biliyorum; mecnun misali,
Bir de düşlediğim seni.
(albatrosunguncesi.blogcu.com)
Fikret ÖzdalKayıt Tarihi : 28.3.2008 21:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Zamana ve mekana göre değişen ,etkileşimlere göre görecelendirilebilecek normlar bunlar...
Bazen en ırak olduklarımıza en yakın,en yakınolduklarımıza en ırak oluşumuzun başka bir açıklaması var mıdır?
Hiç sanmıyorum.
Göz yanılabilir ; ama gönül yanılmaz..
Mecnun'un kendini ve düşlediğini çok iyi bilmesi işte bundan olsa gerek...
Tebrikler Değerli ÖZDAL..
Harika bir şiirde.Beğeniyle okudum.
Selamlar gönderiyorum.
TÜM YORUMLAR (11)