Albatros'un kanatlarına

Sıkışıyor ruhum yâr dergahında
Vuslat istiyor biçare yüreğim
Lakin incitmek yasaktır evvelden bana
O yüzden şimdi susmak mecburiyetinde yüreğimdeki yara
Biliyorum bir kalın perde var şimdi aramızda
Bilakis bende yok ara
Ve şimdi hasret aynalarda.
Bir gönülde hüzün olmamak için
Yıkık bir ben kaldı şu melun diyara
Gittiğim her yer bir girift sorgulama
Neden şimdi oklar bana?
Ah bir görsen kamerdeki yansımanı
İncir çiçeklerinden taç yaparsın bana
Bilâkis görmemelisin hiçbir zaman,
Kamerdeki beni
Yalnız bir girdabın içindesin şimdi
Nolur kaybolma sevgili...
Gittiğin diyarlarda bul kendini
Selam gönder kamerdeki tebesümünle
Bu en büyük şükür bana
Şimdi yaslan yıldızlara
Ve kay olanca hızınla
Bağlı kalma bu melun diyara
İşte o zaman kaybolmazsın sevgili...

Vesselam