İhtilal günleri...Asiler aranıyor.
Kodamanlar şöyle diyor;
“Herşeyin elinde, aşkın bile.
Bir silah vardır, çeliği parıldayan! ”
Lanet okuyorum tümüne;
Kesen, delen, acıtan...
Üç ölü duruyor meydanda;
Damat, aşık ve asi.
Gözyaşını döküyor analar,
Okşuyorlar namus uğruna verdiklerini.
Gece sezdirmeden koşuyor gelin;
Öpüyor cansız dudaklarından aşığının.
İhtilalin ılık koynunda üç adam,
Üç ölüm nedeni.
Kimseler gelip, durmuyor;
Kanlı başında asinin.
Herkesin ağlayanı oluyor da;
Neden kimse okşamıyor, ıslak saçlarından;
Memleketi için öleni? ...
(albatrosunguncesi.blogcu.com)
Fikret ÖzdalKayıt Tarihi : 1.9.2008 21:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Türkiye'de tüm kötü düşlerimiz 12 Eylül ile başladı... Tekrar belirtmekte yarar görüyorum; devrimci demokrat düşüncenin güçlü olmadığı bir Türkiye'nin yıllar önce yaşadığımız o Eylül karanlığına gömülmesi şaşırtıcı olmayacaktır. Memleketini sevenlerin, memleketleri tarafından bir gün sevilmesi dileğimle...
Değerli DOSTUM'a saygılarımla...
ve onlar ülkesi ve halkı için ölüne yürüdüler..
duyarlı yüreği kutluyorum..
Tebrikler, sevgilerimle.Ant+10
TÜM YORUMLAR (45)