Ben var ya; insanları
Kiraz çubuklarını kırar gibi kolay kırarım
Ve gocunmam bundan hiç, gaddarım.
Hışmımla - yalanım yok -
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Şiiri birkaç kez okudum ve iletilerini kavramaya çalıştım.
Genel karekterini ve sosyal durumunu aktaran iç ses; bıçak gibi keskin sözlerle ''aynı tip'' olanların portresini çiziyor.
İroninin sınırsızca kullanıldığı şiirin usçu yazılmış dizelerinde insani tutkuların,aşkın,sadakatin,dostluğun,ihanetin... değişen/değişmeyen tarafları sunuluyor.
Evet;21.yüzyıl ''Küçük'' burjuvasının...
Burjuvazinin genlerinde var olan nesnel durumlardır bunlar...
Tarihi tanık gösterebilirim.
Keyifle okudum şiirinizi.Tam puanla değerlendiriyorum.
Tebrikler Sayın ÖZDAL.
tek kelimeyle ''harika'' üstad...toplumsal bir yaklaşımla oluşturduğun dizelerini okumak çok büyük bir keyifti...hikayesi ayrı güzel...duyarlı yüreğine ve emeğine sağlık...tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta