Ağır bir kuşatmadır yaşam;
Kılıç kan ve gözyaşıdır…
Kapıları açılmaz yüreğinin.
Ateş topları yağar,
Şehrin günbegün daha bir yanar
Ve tanıyamaz olursun uyuduğun evleri.
Sevgiline koştuğun sokak artık yoktur
Ne de gizlice seviştiğiniz o virane.
Ağır bir kuşatmadır yaşam;
Eğer unutmamak istiyorsan,
Bir kanlı oktur kınında durmaktansa,
Göğsünün ortasında yuvalanan.
Hergün ölüme götürür seni;
Ağır bir kuşatmadır yaşam,
Hatta çoktan alınmışdır kalelerin
Ve sen hala mutlu olmayı bekliyorsan,
Yaşamak nedir bilmeyeceksin.
Şimdi söyle bana;
Hiç mutlu hissedebilir mi kendini arzular?
(albatrosunguncesi.blogcu.com)
Fikret ÖzdalKayıt Tarihi : 8.6.2009 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'YA ÜMİT SİZSİNİZ, YA DA ÜMİTSİZSİNİZ...' B. NECATİGİL
Sağlığım yerinde şükür
Fevziye'deki parkta
Marinadaki bankta
Oturdum
Çift çift gezen gençleri
Gençlere gıptayla bakan geçkinleri
Seyrettim
Bilmem ne zaman
Fevziye'deki parkta
Marinadaki bankta
Ben olmayacağım
Boş boş gezen
Üretmeden tüketen
Her şeyi bildiğini söyleyen
Eşle
Evle
Tanrıyla
Kavgalaşan
Benim yokluğum
Belli olur mu
Şimdiye kadar belli oldu mu
09.04.2002
Recep Uslu
Şiirinize yakışır umarım.
Alkışlar şair yüreğine ve tebrikler emek ürününe..sevgiyle..
TÜM YORUMLAR (47)