Albatros Gibiyim Şiiri - Ali Gökhan Cihan

Aramasın ellerin artık boşuna beni
Benden kalan sadece sana
Yastığımda bıraktığım unutmayacağın kokumdur
Seni, benim yerime yatağına sarılmalara bırakıyorum
Çok uzaklara uçmaya hazırlanan
Albatros gibiyim
Gözlerim ufuklara dikili güneşi bekliyorum
Birazdan tan yerinden gülümseyecek bana
Ve ben yerime onu bırakacağım
Isınman için
Yatağımdaki boşluğuma fazla sokulma
Arama kollarınla yokluğumu rahatsız etme
Ama lütfen unutma da
Bulamazsan yatak odasında sesimi
Soluğumu, nefesimi ve gülümseyişimi
Bil ki yolculuk başlamıştır
Benim, senin ve hayat için
Bil ki başlamıştır hasret ve kasvet
Sanma ki bitecektir yaşamak, aşk ve sevda
Ama bitmiştir giden için gelmek
Kaldığın yerden hayata devam etmek
Beni duyamıyorsan korkulara kapılma
Bil ki sesim sessiz moduna alışıyor
Bil ki adımlarım bensizliğe atılıyor
Ve bil ki gözlerim yokluğuna kapatıyor kapaklarını
Kalbim atışlarını tek tek bırakıyor sana
Hadi!
Son kez bakayım şu aynada kendime
Sen hiç gördün mü gitmeye hazırlanan
İnsan modelini, tipini, şeklini
Son kez bakıyorum iyi bak bana
Varlığımı bırakıyorum baktığım aynalarda
Özlersen eğer beni iyi bak bulursun belki
Ya da hayal et aynalar içinde beni
Bugün çıkarken uzun bir yolculuğa
Gözlerimi açtığım ilk günüm bugün
Yani anlayacağın bugün hoşgeldindeyim
Oysa ki şimdi aynı gün için hoşça kallardayım..