Albatros Şiiri - Osman Tuğlu

Mürettebat yakalar, sık sık, eğlenmek için,
Gemi keskin yarları, korkunç okyanusları
Geçerken peşi sıra takip eden o miskin
Açık deniz kuşları, koca albatrosları.

Bu halinden utanan, hantal göksel krallar,
İndirildiği vakit güverteye zoraki,
Hüzünle, o ak, uzun kanatlarını salar,
Kürekler gibi çeker iki yanlarındaki.

Kanatlı seyyah güçsüz, tutuktur yerde, hayfa!
Onca güzelken şimdi çirkin ve gülünçtür o!
Gagasını pipoyla dürtüklerken bir tayfa,
Paytak yürüyüşünü taklit eder bir miço!

Fırtınayla dost olan, okçulara yüksekten
Gülen bir şair benzer bu bulut prensine;
Devasa kanatları alıkor yürümekten
İtilip sürülünce yuhalar arasına.

Charles BAUDELAIRE
Çeviri: Osman TUĞLU