Albatros Şiiri - Ahmet Kürşat Göktürk

şafağın sağ yanında durdu
bir sevda hayaliyle kavruldu
ölümü alnından o vurdu
karanlığa döndü ALBATROS

incinmiş güller içinden geldi
bülbül olmaktı güle derdi
sevdasını yangına verdi
yanık kanatlıydı ALBATROS

umman içre bir sevdadan
yürekteki o keskin ağrıdan
tutuşup aşk narından
bir gece şafağa indi ALBATROS

denizler yandı aşk-ı sedasına
gözler ağladı onun ölüm sevdasına
gülün bittiği yerde kendi namazına
gülerek geldi defn-i naaşına ALBATROS

aşka boyun eğdi yıllar yılı
yitirdi sevdasının gülü yolları
karanlığa dönerken bu şarkıyı
bir daha imkansız diye söyledi ALBATROS