Albatros Şiiri - Cuneyd Kuru

ömrümü ömrüne katmıştım
tanıyormusun beni
albatros
karda boranda ölüme beş kala
ben albatros
canım
vurdun alnımın ortasından
tek atış tek mermi
düştü!
saçakları buz tutmuş memleketimin
anadoluyum ben
beşikte büyüdüm
baygın bakarım akşamlara
ve seni düşünürken
kurarım saati beşe
vapur saati
karşıyakadan bir başka yakaya
hücremin camı yok
demirden örmüşler santim santim
payımıza düşen nevarsa
heybemde
ne ana ne baba ne yar
yoksa vatanın
piç olursun...