Albatros Şiiri - Ruhan Mavruk

bu gün ne bar kavim
ne barbar kavim
ne kapımda uluyan gece

bugün kandıra'dan mektup var
çavlanlar, ovalar
dağ köyleri doluyor odama

ezgilerden süzülüp
titrerken yüzlerde ayışığı
bir şiir yakıp geziyoruz
sokak sokak zindanları

bunlar bonzailer uçurumlarda
bunlar albatros yeşim kanatlı

destanlar boyamışlar taç yapraklarından
müfrezelerle kanatılmış patikaların,
toprak olup kuşatmışlar taş avluları

silmişler yılgın telaşını
yılkıya bırakılmış kentlerin

bir kalem, bir kağıt
demirci kawa'nın örsü
ve saatin yelkovanı

temize çekiyorlar
yalan dille yazılmış
tüm kitapları

kim demiş yalnızız diye
nehir bizden yana
rüzgar bize ayarlı

kökleri en derin ülke benim
yıldız topluyorum
bulut büyütüyorum koynumda

sabaha karşı yağmur bekliyorum...
duvar ateşten bir ilmek boynumda