Alaylı Taşlama şiirine nazire

ALAYLI TAŞLAMA(Esat ANIK)
NAZİRE DENEMESİ(Habib KARASAKALLI)

ESADÎ:
Eceli yaklaşan uyuz köpekler,
Cami duvarına işer, görürsün.
Acemi müezzin “Ak Minare” den,
Bakarken şaşırıp düşer, görürsün.

HABÎBİ:
Yeni doğmuş altı bezli bebekler
Sessizce altına işer görmezsin
Avare dolaşan sivrisinekler
Pervaneye çarpar düşer görmezsin...

ESADÎ:
Akıllı duvarcı boşa yaslanmaz,
Kınında durmayan bıçak paslanmaz.
Hovarda ruhlunun gönlü uslanmaz,
Elin çöplüğünü eşer, görürsün.

HABÎBİ:
Adalet nerede, hani dünyada
Zenginin serveti gani dünyada
Bir gariban ölse fani dünyada
Mezarını kimler eşer, görmezsin...

ESADÎ:
Hedefi şaşırdı ok bu aralar,
Apak olup çıktı alnı karalar.
Suları çekilmiş cılız dereler,
Barajı doldurup taşar, görürsün.

HABÎBİ:
Hasret türküleri gönül diliyle
Nağmeler gönderir seher yeliyle
Sanki bir ırmağın coşkun seliyle
Yarin sinesinde taşar, görmezsin...

ESADÎ:
Bankalar soyulmuş, boşalmış içi;
Üçü enselendi, firarda kaçı.
Besiye çekilen inatçı keçi,
Kibrit alevinde pişer, görürsün.

HABÎBİ:
Keşke bazen olsa, çoğu zamanlar
Koğudan gıybetten medet umanlar
Çok olmadık işler, laflar, gümanlar
Cadı kazanında pişer, görmezsin...

ESADÎ:
Kimi muskacıdır, kimi yılancı
Sakınmak gerekir, tutar ilenci.
İki bacağı da sakat dilenci;
Zabıta gelince koşar, görürsün.

HABÎBİ:
Kim ki, kazancı hep alnının teri,
Helal lokmadaysa gözünün feri
Bu yolda gittiği geldiği yeri
Hep yürüyor sanma koşar görmezsin...

ESADÎ:
Elemmiş insanı perişan eden,
Çabuk pes etmişsin acaba neden?
Gam nedir bilmeyen yetmişlik deden,
Otuz beş yıl daha yaşar, görürsün.

HABÎBİ:
Yolum hiç kesişmez deme hiç mertle
Hem mertle kesişir hem de namertle
Senin birkaç günlük çektiğin dertle
Kimi var bir ömür yaşar, görmezsin...

ESADÎ:
Yollara düşecek zaman erince,
Esadî dönmüyor karar verince.
Hacc`a niyet eden topal karınca,
Kırk yıllık mesafe aşar, görürsün.

HABÎBİ
Tutulmuş her yanda köşe başları
Habibi oynatma yerden taşları
Yücelerden uçan anka kuşları
Nice yollar, dağlar aşar görmezsin...

Esat ANIK ve Habib KARASAKALLI