Alayına tahakküm Şiiri - Levent Deniz

Tüfeği değil hiçbirşey kavgamın
Gerçi bir kavgam varmıdır
Yaşamaktan gayrı
Acıkır doyarım
Uyur uyanırım
Kalpten kapalı bilinç
Dolanır dururum
Durursam dolanırım

Acı bir haberle irkilir
Küpten vesaitlere binerim
Gittiğim yollar
Küpümü kırar
Kabıma zararım

Bir zar atarım
Sekizinci köşesine devrilir
Çöpün kısası
Yolun zahmetlisini seçerim

Teni plaj gevreği
Sümerin yosmasına çalar
Bakışları hep yerlerde
Artı üç beden gezeni
Haktan korkusuna iki büklüm
Milyonunu bakirin

Tuzu kuru haspalar
Gürler esermiş
Bir millet seyredermiş
O gezinirken en serbesinde hürlüğün
Neyimin
Neyin simgesi olduğunu
Varlığına bir neden bulmayan seçermiş
Gerisinde aklının
Kendinden ötesini
Irak diyarlara sürerken
Uzaktakileri
Aman benzemeyelim derken hiçlermiş

Zencisi arabı
Demokratın önde gideni
Yakar gemileri
Aynı güvertede saf tutar
İnsanlığın dışladıkları

Kalbimizi önemsemeyenler
Notumuzu kıracakmış
Kanaatim o ki ince yanım
Buna çokca gülecek
Olmayan bir orta noktada
Eğriye ve doğruya
Eşit mesafede durup
Gerçeğin boynunu kıranlar
Bir gün elbet
Mutabakat sağlayacakmış

Herşeyi gördü gözlerim
Ve sustum anam babam
En sıskasıyla imanımın
Avradımı anamı
Yosmalarla bir tutarken ejderler
Dişlerinin arasından kanayan
Masum bebeklerini
Seyre daldım

Geldi çöktü sonra
Bir akşam
Bir ana
Bir bülten
Bihaber
En az ikiye
Ama bence en az
Bin parçaya ayırdı bizi
Bir ekrana
Bir pencereye baktık
Perdeyi kapayacaktık
Sokaktakini gördük
Ekrana tekrar baktık
Kulağımızın üstüne uzandık
Sokağa baskı deyip
Bültenleri kutsadık

Kondumuzun temelinde
Ata yadigarı hazine
Tam bin asır
Sefalet içinde süründük
Yüzler kuşak
Hala bilinmez bizim için
Ne yana döneceği belirsiz yüzler