Alay, istihza, tiye almak, küçümsemek; birebir ayını manaya gelememekle beraber etkisi bakımından karşımızdaki kişide aynı memnuniyetsizliği doğuran bir zararlı alışanlık, çok tehlikeli hastalıktır.
Alay etme hastalığına düşen ya da tutulan kimseler, kendilerini dev aynasında erişilmez, ulaşılmaz heybette gören birer piredirler. Kendileri hiçbir zaman kendilerini gördükleri ya da görmek istedikleri kadar büyük olmamışlardır, olamamışlardır.
Alay etmeyi alışkanlık haline getirerek muhataplarında geçici de olsa bir rahatsızlık, hoşnutsuzluk meydana getirenlerdeki sıkıntı; iğreti, çirkin ya da kinayeli sözlerle saldırdıkları ve rahatsızlık oluşturdukları kişilerden daha fazla olmuştur her zaman.
İnsan niçin alay eder.?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çok güzel ve yerinde anlamlı bir paylaşım . Sizin gibi hayata farklı pencereden bakanlarla bu platformda karşılaşmaktan onur duydum saygılarımla. saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta