Alaycı Yorgun Şiiri - Abdullah Çevik

beni kınayan yanlarımı severim başa bela açmaktan korur beni
el adının altında imzasıyla sulh olur imzam kınarken bulur beni

ah bir iltifat olsaydım da kurulsaydım kal’a gibi mısra-ı bercestede
kalmışım anlam yoksunu cim karnında bir nokta ümmiler okur beni

paha biçilmez hikayemin ne başı efsanedir ne de sonu bir mesel
ne kumaşım Hint’dendir ne desenim Acem’den bir âmâ dokur beni

tükendi ömrüm zemheriye müptela terennüm edemedi bir fasl-ı bahar
her gün artan iştahıyla toprağa katmak için bekliyor çukur beni

ey dünya bilirim ki ruhuma tek seferlik dar kalıptır bedenim
bulunmaz ya sevinecek çanıma ot tıkamadan bir daha doğur beni

2018

Abdullah Çevik
Kayıt Tarihi : 17.3.2018 22:43:00