Alaturka Keder Şiirleri - Şair Alaturka ...

K A L M A D I

vicdansızca merhametsizce insan öldürenleri görünce
utanmadan bile bile yetim hakkının yenildiğini bilince
insanların para için yalan yere yemin ettiğini görünce
bu insanlar yüzünden dünyada yaşanacak yer kalmadı

SANA DİYORUM EY DOST

Sözünü esirgeki duyacağın daha ağır olmasın
Hayatını kaybetmekten daha kötüsü manasını yitirmektir unutmayasın
Sabır yüzünü ekşitmeden acıyı yudumlamaktır her zaman uygulayasın
Sana diyorum ey dost

KARA GÖZLÜM

gerçekten sevin bir aşığın hediyesi bu utangaç kolye
sol yanımı sızlatanın yerini sormayın yeri kalbimde
ben beni onun içten samimi sıcak sevgisinde buldum
tek bildiğim o hasret karası gözlerle başladım sevmeye

bende zaman mevsimlerden hasret günlerden sensizliği ertesi
demek böyle oluyormuş seni çok seviyorum diyenlerin sevmesi
şu yamalı yüreğimin ne suçu vardı sadece seni sevmekten başka
yarım yamalak hayaller kırık dökük gülüşler aşkının hediyesi mi

senin gidişin vurdu beni kurşun gibi yaralandım
şiir oldum mısra mısra kıta kıta yara gibi kanadım
meğer gözünde yaş olanın kalbinde aşk oluyormuş
sen aşkınla her aklıma gelişinde ben iki kere ağladım

NE FAYDA

Nen onu delice o başkasını delice seviyorsa
İsmini duyunca el ayak birbirine doloşıyorsa
Aşkının rüzgarıyla essen en güzel hayallere
Bu rüzgarda ben tek başımaysam ne fayda

her tarafı hasret kokan bir evde yaşamayı bilirmisin
gözyaşında sevdiğin akar hani dokunup silebilirmisin
kapının merdiveninde az beklemedim umutla gelir diye
sen sevdiğine kör değilde kördüğüm olup sevebilirmisin

NE OLACAK BENİM BU HALİM BİLMEM Kİ

acıyı harmanlamışım hayatıma
çok kanmışım dünyanın ihtişamına
kim çare kederle dertle yanan çırama
ne olacak benim bu halim bilmem ki

USTA MÜSAİT BİR ŞİİRDE İNDİR BENİ

sol yanımı sızlatan kurşun yarası sevdiğim olsun içinde
çilekeş yüreğim az erimedi bahtından kara gözlerinde
aşk diye gülü dikeniyle avuçladım daha ne yapayım ki
hala senin ismin yazar yüreğimin kara kaplı defterinde

YORUM RİCA ETSEM

LEYLA GERÇEKTEN LEYLA OLMADIYSA

pas tutmuş bir yanlızlıktı beyaz gülün yapraklarından damlayan
bem çok yoruldum sitemli kahırlı anılarda gözyaşlı dolaşmaktan