Hangi iyiniyet taşını kaldırsam
altında adilik
sus-pus kıvrılmış,
ışığı görünce bakıyor.
can değil
solucan
Şarap, oda sıcaklığında içilirmiş
hadi gidin kovuğunuza
kırk derece duvarlar
ateşten gömlek giymiş kireç badana.
Benim babam senin babanı dövmez
benim babam; yoldaşıdır babanın.
Nihai ve düzgün bakıldığında!
Vicdana müdrik gönüller
paylaşan bilinç ile düzeltiyor iç-bükey yamuklukları
çözüyor kör-düğümleri..
Kayıt Tarihi : 29.7.2012 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!