Alaşım… Şiiri - Habibe Ağaçdelen

Alaşım…

Kılıksız mı zannedersiniz üstünü başını,
oysa alaşımdı bu hale koyan / acısından.

Herkes onu yere karışmış sokak serserisi biliyorken
içindeki asaletti
ayağa kalmasına engel olan / saygısından.

Yüzünü saç sakal kaplamış
söylenmeyin ardından.
Süt kesmiş gizemiydi astarında saklanan / onurundan.

Cesaretini sakladı abasının altına daldı uykuya,
köz gözleriydi oysa hayat,
kendisine meydan okumayan / çağlatan/ vicdanından.

Minik bir kızdı elinde saklı çiçeğiyle dokunan.
Bir yudumda boğuldu kedi
çıvgın bileğinde saklanmış ruhun / kahrından…

Kandır kendini, gerçek yalan!

Habibe Ağaçdelen