Boğazıma çöküyor dizeler
Kesiyor nefesimi heceler
Her harf tonlarca ağırlıkta
Çöktüm mecalsiz dizler üzerine
gözlerimin feri sönük
yüreğimin sırtı dönük
darağacında yüzüm
asıldı, asılacak
ben amiyane
mavilikte alarga kayık
Yalnızlığa kucak açmış derya,
her kulacım boşa
ıssız esintilerle değiyor yüreğime
yürekte pranga.
Nefessiz.
Bir ben bir de ben,
yok ufukta başka bir kayık alarga.
Sessiz, hissiz
maviden soğuk, soğuktan soluk.
Dizelerimin kanadı kırık
ve ben gibi dilsiz.
Bir çırpıda, ha gayret!
Bağı...
Boğazıma çöküyor dizeler
Nefesimi kesiyor heceler
Mürekkebim sönük
Kağıdımın sırtı dönük
yüzüm asık
Ben amiyane
mavilikte alarga kayık.
Kayıt Tarihi : 17.5.2019 01:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlhamsız mısın, ilhamsızlığı ilham edin. Ben öyle yaptım.
TÜM YORUMLAR (2)