Alanyam Şiiri - Adem Durmazer

Kalede yok o eski zevk o eski neşe
Her tarafta çöp her tarafta boş şişe
Bir tane bulup attıramadım dosta eşe
Taşını bitirmişler güzel Alanya’m

Zapt etmişler sahilini boydan boya
Gezemezsin gönlünce doya doya
Köstebek gibi her tarafı oya oya
Kumunu bitirmişler güzel Alanya’m

Kurumuş onca çeşme onca pınar
Nerede kuyular önündeki ulu çınar
Vallahi düşman güler dost kınar
Simgeni bitirmişler güzel Alanya’m

Beton yığınına dönmüş kale yamacı
Ne mart inciri kalmış ne badem ağacı
Yüzünden okunuyor çektiğin tüm acı
Özünü bitirmişler güzel Alanya’m

Hanlarda hamamlarda içki kokusu
Tek tek bozuldu geçmişin dokusu
Ne dibek korunmuş ne de sokusu
Tarihini bitirmişler güzel Alanya’m

Bakımsız kalmış zeytinin boynuzun
İthale yenik düşmüş güzelim muzun
Sebzen para etmiyor yok tadın tuzun
Çiftçini bitirmişler güzel Alanya’m

Her şey beleş turist yiyip içip yatıyor
Sokağa çıkanları hanutçular kapıyor
Kara kara düşünerek hesap yapıyor
Esnafını bitirmişler güzel Alanya’m

Dört sera fazla sığsın diye kakıla kakıla
Her yaz ayında acımasızca yakıla yakıla
Zerre kadar yakışmasa da vicdana akıla
Ormanını bitirmişler güzel Alanya’m

Yeterli bulmuyorlar denizi güneşi kumu
Masaya yatırılarak incelenmeli bu konu
Topu tüfeği haziran başı ile ekim sonu
Sezonunu bitirmişler güzel Alanya’m

Kim bilir kim tanır ki çulfalığını ıstarını
Tünettiler üstüne gukgumauk kuşlarını
Giyen pek nadir anı geniş kara şalvarını
Geleneğini bitirmişler güzel Alanya’m

Pazarcılar satmıyor yarpızı tokmakanı
Ülübü piyazı çekmiyor kimsenin canı
Görüyorum gözlerinden süzülüp akanı
Özelini bitirmişler güzel Alanya’m
Adem Durmazer