Alanya Şiiri - Ahmet Tufan Şentürk

Bir kolunda deniz, bir kolunda dağ,
Tanrıça Afrodit gezinir sandım.
Derin bir uykuya yatmış eski çağ,
Mavi sularının koynunda yandım.

Yayla rüzgârında kekik kokusu
Yemyeşil sahiller, güneş ve deniz.
Toroslardan köpük köpük akan su,
Nasıl sarmaş dolaş hayat bilseniz?

Aman Tanrım nedir bu aşk, bu füsun?
Yaşamaya değer bu güzel dünya.
Alanya bana da iksirinden sun,
Bitmesin, bitmesin bu tatlı rüya.

Sarmaş dolaş olmuş; koku, renk, ışık,
Tabiat bu aşkla mest olmuş.
Taptım bu oluşa, bu güzelliğe,
Demeyin ki Tufan putperest olmuş.