Kişi, düşüncesi içine konan totemi son nokta; aynı zaman kişi ruh dünyası içinde de sonun, başlangıcıdır. Kısaca son nokta olan burası kişinin kendi atalarını ve atalar deneyimli olan atalar ruhudur. Yani kişi bu son nokta olan başlangıca atalar ruhunu koyar.
Kişilerin totemi alan etkisiyle kendi düşünce başlangıcına koyduğu bu düşüncesi içindeki kişiler; kendisi için konulan bu imgelerden ötürü kişi ile imgeleri örtüşen bir denk gelme içinde olurlar.
Böylece kişi imgeleriyle kişi düşüncesinin sürtüşmelerinin odağında oluşan yığılma kişinin kendi kişisi minnetini ve mihneti olmakla dışta totem grubunu saygılama, dönüşünü ortaya koyar. Kişi yığılmanın islimini atar. Bu sosyal engelli (fren etkisi) ruhsal dünyada olumlu denk düşmeler olduğu kadar da ruhsal arızaların da (fhastalığın da) kaynağıdırlar.
Böylece az çok kendi kendisine olan çığlama düşünmesinde kurtulan beyin; atalar ruhunu saygılamakla kendi istikrarını, kendi huzurunu bulmuş olur. Atalar ruhunun konduğu bu nokta, önceyi ve sonrayı ayırıp önceyi, sonrayı anlam eder.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta