İnsan; insan hakları kavramıyla gelen açılımın yanında, köleliği kalkmamakla, sadece köleliğini unutan, kölelik sinir ucuna dokunmayan "Eyyuh El nas, ta olmuştu. Köleliğini El’in üzerinde çevrim yapmakla incinmiyor şaşmaz bir El bağlısı olmakla gurur duyuyordu. İnsan “El'in insanları", “El’in adamı olacaktı.
Oysa başlangıç koşullarının belirlendiği, ya da ön ittifakı koşulların belirleyici olduğu ön ittifak insanı olma tanımı içinde; köleci dönemdeki gibi mahfuz tutulan; fakir de olsa; zengin de olsa insan insandır” tanımı yoktu. Bu bir sınıfsal provokasyon karşısında, provokasyonu önleme yapmanın provokasyonu yatıştırmanın tanımıdır.
Ön ittifaklı ilk tarihselliği içinde olmakla söylenen insan tanımlı kapsamda, tarihi inşaca belirlenir bir insandır diyen, insan tanımı yoktur. El’in kulu oluşla ilkten beri böyle kul yaratılan insan tanımı vardır.
Bu yeni nas tanımı, çeşitli şekillerde, çeşitli zamana göre aldığı biçimlenmelere göre yorumlana bilirdi. Söz gelimi; yeryüzüne yayılma ve yeryüzünü mülk edinme olan imparatorluklar dönemindeki insana dek söylenen yeni mana, tek tanrılı dinlerin anlatımıydı. İlahi (semavi) dinlerin ihsası sırasında El-ilahın panteon sentezli "Allah" tanımına verilen mana anlayışına göre de insan "verdiği sözü unutur" nisyan ile malul anlamına "nesy", neys, nas, kul insan, dendi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta