Mamon insana nimeti ne zaman “tattırdım” diyordu? Nimeti ne zaman “geri alırsak” diyordu. Hepsi bu ifadenin içinde olmakla, kolektif insanlık geçmişinin şimdiye doğru kendi tarihselliği olan alt bilince uygun olmanın karşılık verilen konuşmalardı. “o kahrolası insan ne nankör şey! ” diyordu Mamon kendi hitabında. Nedendi acaba? Şüphesiz insan El’ine (rabbine) karşı çok nankördür”.
Bazen de Mamon aynı şeylerin her durumda bir başka şekilde karşısına çıkan sorunları karşısında çok kızıyordu. Çalkantıların kendi takdiri nedenle olduğunu çok iyi biliyordu. Takdire leke sürmemek için kendisini temize çıkarma bağlamında “ Şüphesiz biz insana yolu gösterdik, ister şükredici olsun isterse nankör” diyordu.
Siz buna şimdiki aklınızla insana verilen seçme iradesini tanıma diyebilirsiniz. Bunlar aslı astarı olmayan yorumlardır. Bir kere takdirin olduğu yerde özgür irade ve cüzi irade olmaz. Cüzi irade de takdirin içinde ön görülen takdirin alt parçası olan iradedir.
Ayrıca Mamon’un da sizin özgür olup olmamanızla hiçbir derdi yok. Özgür olup olmamakla Mamon’un umurunda bile değilsiniz. Ön ittifaklı üreten bölüşen özgür iradeyi bozan Mamon; neye karşı sizin özgürlüğünüzü isteyecekti? Mamon’un tek derdi eşitsiz takdiri olan özel mülk sahipliği ilkesini hayata geçirmek ve adaleti de mülk dediği bu haksız eşitsiz iktisap şeklinin temeli kılmaktı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta