Genel olan alan etkisi ile özel olan alan etkisini ya da genel olanla, göreceli olanı ayırmak; farkına varmak gerekir. Özel olanlar da görece bir seçicilik ve seleksiyondurlar. Havanın soğukluğu, yer çekimi gibi alan etkisi çevredeki her şey üzerine bir baskı basınç olmakla “genel bir alan etkisidir”.
Çevrenin genel benzerliği içinde benzemez iliklerin de bir baskı ve basıncı vardı. Ya da çevrenin genel benzemez ilik içinde benzerlikler vardı. Bu benzerlikler çekimiydi. Ya da benzerlikler içinde benzemez olanların itmesiydi. Kısaca alan etkisi çevredeki olgu, olay, süreç ve her bir var oluşlara farklı farklı etki ve yansıma olmakla bir benzerlik seçilimi de ortaya koyuyordu.
Bu seçilim nedenle benzerlikler çekme birikme ve kümelenmeydi. İtme, ayrılma ve seçilmeydiler. Kısaca benzemezler arasındaki benzerlikler, ‘aitlikti’. Aitlik duygusuydu. Sosyal oluşun birinci adımıdır. Ben nerden geliyorum? ben neyim? Ben neye aitim? demenin groteski anlaması böylece benci aitlik duygusu ve aitlik dayanışmasıydı. Aitlik duygusu bir yapı inşa biçimi değildir.
Yani aitlik duygusu olan bilinç kümelenmeydi. Kümelenme duygulu süreç kendi alanını gerektiği gibi inşacı durumu ile parçalı sürekli edemiyordu. Ama aitlik kümelenmesi sürü üzerinde totem aitliğin ortaya konuşunu hazır eden, hazır bir durumsaldı. Yapıcı ve inşacı olan durum, aitlik duygusu üzerine, aitlikten fazla olan ve fakat bir alan içinde aitliği de gözeten organize olacaktık (şeydi).
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta