tüm uyanışlar başıbozuk
sağa sola sataşmakta yüzümün yorgun çizgileri
kimseler bilmez, geceden neler geçer…
ve neler götürür benden
__ göze çarpan, isyanın son perdesi
bildiğinizden öte değil
sırtıma bıraktığınız emanetlerdir önünüze serilen
bir de sımsıkı sarmaladığım, o en kutlu hazine
benim dahi göz yordamıyla bakıp, dokunamadığım
yaram…
gün olur, olmadığımda ben
bırakabileceğim birkaç kırgın sözdür, kalan
vasiyete lüzum yok ki dillensin
nasibine düşeni nasılsa alacak
vicdanının ortasında, çırılçıplak yalpalayan
devrim Tülay
03-11-2012
Kayıt Tarihi : 3.11.2012 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!