Nasıl anlatsam yâri, yok bir eşi
Bir kez öpmeyle, ağırır mı dişi
Gel yanıma sen, bırak üçü beşi
Kendimi ben senden, alamıyorum
Kalbimi kanattı, o, zalim yıllar
Bitmiyor seneler, geçmiyor aylar
Bir tek senin aşkın, beni oyalar
Kendimi ben senden, alamıyorum
Mutlu iken, seninle bir bedende
Yine seni sordum, gelip gidende
Dünya yetmez, bir olalım Aden’de
Kendimi ben senden, alamıyorum
İlk günü, buluştuğumuz o anda
Seni yaşamıştım, yine bu canda
Benim bu kalbimin, kilidi onda
Kendimi ben senden, alamıyorum
(0381) Eylül 2000
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 15:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Midayet Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/24/alamiyorum-381.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!