Alametler, Şiiri - Çağdaş Öztürk

Bir şirketin tepe yöneticisi
Küçük şeylerle uğraşmamalıdır kendisi;
Ondan sorulur zira şirketin felsefesi.
Koşmamalıdır günlük işlerin peşinde,
Kalıcı geleceğini biçimlendirmek için şirketin
Projeler üretmeli,
İnsana ait iyi şeyler görmelidir hatta düşünde.

Patron adam, ayağına takılan taşı yürüyüşünde
Küfretmeden kenara çekebilendir her seferinde.

Herkese saygılıdır,
Kibar ve ince davranışlıdır;
Takipçisi olmak yerine modanın
Moda olmalıdır giydikleri adamın.
Dağları o yaratmamıştır; bilir
Ve huzurunda eğilir
Yalnızca gerçek Yaradan’ın.

Dolambaçlı yolları seçmez bir şey isterken
İstenmeyecek bir şey de istemez açıkça söylerken.
Patron adam, çalıştırdıklarını fark eder;
Fark edildiğini bilir çalışan ve fark edeni sever.

Patron, küçük düşürmez kimseyi,
Utandırmaz;
Kimselere saldırmaz
Kızdırmaz.
Hatayı teşvik etmez etmesine ama
Der ki,”Hatasız kul olmaz,
Ders alıp hatamızdan haydi yeniden yapalım! ”

Patron, ana-baba gibi ve dostane
Bilir kişisel detayları
Ve ilgilenir her biriyle, demeden “Bana ne! ”

Patron, makamının gücünü değil
Çalıştırdıklarının gücünü kullanmayı sever
Onlarla oturur, onlar ağlar, güler, yemek yer;
Her zaman onlarla dosttur ve onları destekler.
Açıktır kapısı, kulak ve yüreği hassas konulara
Utanmadan, korkmadan konuşmayı aşılar onlara.

Patron adam, kendisi yaparsa bir hata, farkedince
Her zaman patron haklıdır demez varsa eğrisi
Çalışanından özür dileyebilir kolayca.

Hangi devirdeyiz be oğlum? İyi rüyaydı doğrusu!