Alâmete Binen, Kıyamette İner

Din tüccarı veriyor cennetin tapusunu,
Her kutsalın yanına açar rant kapısını.
Zorlayarak bozuyor İslâmın yapısını;
Tanrı’dan korkanları cehennemle sindirdi,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Devir onun devridir, arkada Amerika,
Liboşlar desteğiyle şimdi herşey harika.
İleri demokrasi, alâmet-i farika;
Bu markayla solcuyu dinci sağa döndürdü,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Müslüman Müslümanı boğazlasın, ona ne,
Bir kere emperyalist geçmiş onun önüne.
Umurunda değildir saldırsalar dinine;
Zaten o çevresini Allah ile kandırdı,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Halkın malı olanı zimmetine geçirdi,
İlaç diye zehiri tadlandırıp içirdi.
Yürümekten acizken, mürit onu uçurdu;
Kendini bulunmaz bir Hint kumaşı sandırdı,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Kıyamet yaklaşıyor, alâmetler belirdi,
Kendini ermiş sanan güçlendikçe delirdi.
Adalet çalışsaydı elbet yola gelirdi;
Yandaşa kendisini mesih diye andırdı,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Teröristle görüşen şerefsizdi hani ya?
Kimler şerefsiz imiş herkes iyi tanıya.
Boşuna varmadık biz bu değişmez kanıya;
İmralı'ya açılan kayalara bindirdi,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Her dincinin mutlaka çıkar birgün foyası,
Çocuklar kapışınca dökülüyor boyası.
Nevzat’ın dedikleri, sayki sözcük oyası;
Yalancının mumunu iğne ile söndürdü,
Alâmete bineni kıyamette indirdi.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat