bir gülü tutunca ben çocukken
su fışkırırdı akrep yuvasından
deniz göğsümde kocaman.
şimdi şehrin üst üste binmiş
mağaralarında doğuyor çocuklar
yılanın dişinden emiyor sütünü.
gök asılı dururken meyve ağaçlarında
kendine dönüyor gözleri,kaşları hayli çatık.
dağlar eziliyor çobanın ayakları altında,
ezilen dağın çimeni değil artık...
Kayıt Tarihi : 22.9.2006 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!