Kimse Alamaz Bizi Gelecek Hedeften

komşuluk vardı eskide
pişen yemek bizim eve de düşerdi
Emine Teyze'nin masalları uyuturdu bizi
boyumuza bakmadan bakkal amca,
veresiye yazardı deftere
cümbüş cemaat yayan yürürdük ev gezmelerine
hafta sonu ailece ,
çocuklar hep güvendeydi
ahlak beton gibi ağırdı
saygı sevgi hoşgörüyle yardımlaşma imeceydi
anlat anlat bitmez harman zamanı
bez torbasını kapan çocuklar
hasat zamanı toplanırdı harmana
içeriye alınmadan ürün
ihtiyacı olanlara pay verilirdi
bulgur kaynatılacak ise
dere kenarı bayram yerine dönerdi
dövme taşında bulgur dövülürdü
dut zamanı imece vazgeçilmez uğraştı
kadınlar dut kaynatır pestil yapar,
toprak damlara çarşaf şarşaf sererdi
sekok denilen küçük armutlar güneşte kurutulur,
el değirmeninde öğütülerek kavut yapılırdı
domates,biber patlıcan
kurutulur kışa hazırlık olurdu
tek keçi sonbahara kesilir kavurma yapılırdı
samanlıkta depolanan sitil sitil petekli ballar
teneke teneke kış armudu turşular
kocaman derilere basılan ham çökelikler
kıyıda gözü gibi saklanan tulum peynirler
kazanlarda eritilerek sitillere doldurulan tereyağlar
tavanda kirişlere asılan kocaman kuyruk yağlar
tek göz damda duvara dizilen kocaman tahıl ve un dolu çuvallar
güneşte kurutularak saklanan tuzlu kuru etler
tereyağında kavrularak pişirilen sarmısaklı kabaklar
dostlar ben yine daldım geçmişe
düşünüyorumda bu gün Türk Milleti neden yokluk içinde
köyü beğenmezsen savrulursun yele
şehirler kasap olmuş insan sağlığına
işsiz güçsüzler dolmuş kasabalara
millet gürültüye halay çekiyor boşuna
inan dönmezsen kendi köyüne
iflah olmaz ekonomi emek vermezsen ekine,
fabrikalar meydandı çalışan işçiye
AVM tuzaktı para düzenine
görünüşe aldanma lüks hayat tuzaktır insana
birlik içinde yürümelisin geleceğe,
bu vatan silinmez hiçbir zaman tarihten
Millet olarak kıymet bilirsek birlikten
kimse alamaz bizi gelecek hedeften?