Alamanya (1) Şiiri - Mevlüt Bicik

Türkiyeden siyasiler gurbete saldı
Al yaşmaklı gelinler geride kaldı
Almanya sevdası agızlarda bir baldı
Oglumu aldın amma gelinimide? ALAMANYA!

Analar,gelinler gençleri trene bindirdi
Ayrılık hançerini gönüllerine indirdi
Tren yolculugu hemde gençleri bezdirdi
Trenimi aldın amma istasyonumuda? ALAMANYA!

Gençler geldi Almanyaya çalısmaya başladı
Gördügünü yiyemeyince bulup makarna haşladı
Daha birinci günden hasret sohbetleri başladı
Tarhanamı aldın amma makarnamı da? ALAMANYA!

Íşciler gece gündüz durmadan calıştılar
Ayrı yerden gelenler birbirine alıştılar
Cepleri para görünce almanlara karıştılar
Örfümü aldın amma Türklügümüde? ALAMANYA!

Derken günün birinde hanımsız olan erler
Bulunca sarışınları hiç görmemiş gibi yerler
Bide hiç utanmadan ben namusluyum derler
Namusumu aldın amma imanımıda? ALAMANYA!

Er burada hanım orada geçmiyordu günler
Unutulurmuydu tarlada hanımla geçen dünler
Ana’da tüm sesiyle hanımını götür diye ünner (cagirir)
Günümü aldın amma dünümüde? ALAMANYA!

Hasrete dayanamıyanlar hanımını getirdi
Bir nebzede olsa çektigi çileleri bitirdi
Hanımı yanındaydı lakin ebeveynini yitirdi
Anamı,babamı aldın amma hanımımıda? ALAMANYA!

Kiminin çocugu vardı kimisininki burda oldu
Kindergeld-i görenlerin yuvası çocukla doldu
Delikanlı olan çocuk gaz gibi ebeveynini yoldu
Tüyümü aldın amma derimide? ALAMANYA!