Alamancı Duası Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Kaldım diyar-i yaban ellerde,
Dilim dinim ayrı bir gavur ile,
Yanıyor bağrım binbir özlemle,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Anamın hasreti içim burkuyor,
Babam, bacım-gardaşım aklımdan çıkmıyor,
Yavrularım gönlümde yara; durmaz kanıyor,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Canıma tak etti gayrı hasretlik,
Artık çekilmez oldu bu gurbetlik,
Alamancı olmak meğer rezillik,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Düşünmekten başımda saç kalmadı döküldü,
Anama avradıma dinime sövüldü,
Artık bir şey görmüyorum kapattım gözümü,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Sancım büyük durmaz içimde,
Hasret yüklü her bir sözümde,
Yalvarırım huzuruna alma hasretle,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Kurumak bilmez yaşlı gözlerim,
Hasta oldum tutmaz dizlerim,
Sende başka daha kime giderim?
Yarab beni vatanıma eriştir.

Dayanamaz haldeyim bu ÇAN sesine,
Kavuştur beni EZAN sesine,
Bir su serp şu yanan gönlüme,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Aç sususz olayım gitmez zoruma,
Yeter ki basayım doğduğum topraklara,
Mezarım olmasın benim alamanya,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Aklımı kemirir alaman Helgaları,
Nerde memleketimin başı bağlı anaları?
Kaltaklığa çağdaş derler şu gavurun kızları,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Nasıl düştüm buralara? şaşkınım,
Buraları ben böylemi sanırdım?
Meğer bulunmaz değermiş benim diyarım,
Yarab beni vatanıma eriştir.

Şu Kızıloğlu senin beçare kulun,
Senden başka yoktur dönecek yolum,
Duamı kabul et perişandır sonum,
Yarab beni vatanıma eriştir.