Alamadım Yanarım Şiiri - Eyup Şahan

Bir tutamcık sevdiğimin belleri,
Kollarımı dolamadım yanarım.
Bal şerbeti damlatıyor dilleri,
Damladıkça gülemedim yanarım.

Yanık oldum bir güzelin boyuna,
Beni gördü huy ekledi huyuna.
Düğün olur başa girer oyuna,
Yâre yoldaş olamadım yanarım.

Yücesinde Binboğa’nın havası,
Enginleri Elbistan’ın ovası,
Suya gider sarıçamdan kovası,
Gelin edip alamadım yanarım.

Yaman vurdu Torostların rüzgârı,
Dallar ile kopardılar cınğarı.
Göremedim karanlıkta zağarı.
Yâr yoluna ölemedim yanarım.

Beyceğizde Afşin’imin neresi,
Yol vermiyor yoncalığın deresi.
Yere batsın bizim elin töresi,
Çaresini bulamadım yanarım.

Böyle imiş alnımızın yazısı,
Okumadı avcıların tazısı.
Eyüp gibi sevenlerin bazısı,
Ayrılırmış bilemedim yanarım.

Eyüp Şahan
Çorlu 14.8.1978