Alakalandırılan eklemseller Şiiri - Akın ...

Yarım metrelik ranzadan atlarken odanda, aşağı;
Hiç titreme gelir mi, korkuyla karışık?
Ürperme gelebilir mi gözleriyle konuşurken sen, kuşların;
Camı açıp onlara verirken, suya batırılmış ekmeği?
Ne demeli ki? Hem onlar aynı kuş, verirsin de ekmeği;
Kalbin buruk, besbelli, var bir acı. Sonra onları izlersin:
Şaşkınca bakışlar, kaçacakmış gibi kanat çırpmalar..
Bazıları da duramaz, kaçarlar. Onların sana
Yan yan bakışlarını bir kediye benzetebilirsin.
Ama onların da canı, sen: Belki bir pençe attı;
Belli ki gurur yaptı, anlarsın ki, kedi davranış sergiledi:
Yaklaştırmaz ya yanına, basarsan sen onun kuyruğuna:
Bir tavır sergilemek güzeldir, sessizliktense;
Hem yok ise senden ona kötülük, pençe attı bilmeden:
Verdiği, senin bakış açına gösterdiği bir tepkiydi...

Ama onların da canı, sen: Belki attı bir pençe; ama
Belli ki gurur yaptı, anlarsın ki kedi davranış sergiledi:
Demek ki, akılda değil kötülük, o duygularda;
Ya da kedi için, iç güdü'de: Duygularsa öyle şekil olur da;
Pek çok kereler odur ‘anlık’, belli koşullar altında:
Kuşlar da kararlıdır aslında yan yan bakışlarında;
Göllerin kuytu kısımlarında, yengeç yürüyüşü gibi …
Bizde aştık iç dürtüleri aklımızla, ancak diyelim: Akıl iyi yine;
(Fi tarihi-geleceği önsezisi, ayrıcalıklı bir an’ı yaşama yetisi.)
keşke kediler kadar kararlı olsaydık tavırlarımızda.