Alain Bosquet Şiirleri - Şair Alain Bosquet

yırtıcı bir ufukla buluşacağım
senden söz etmek
yalan söylemek
yenik düşmek için
mektubunu yüksek sesle okudum
gezegenin hemen yıkılıveren

sevgi
çılgın antiloplara bu okyanus
sevgi
zil zurna sarhoş yıldıza
gözümü çivileyen bu göz
sevgi

Şiir, boğazın orta yerindeki bu ülser.
Şiir, kafatasını temizleyen bu akbaba.
Şiir, aklını yitirdiğin bu poker.
Şiir, gerçeklikten bu kaçma ödevi.
Şiir, sözcüklerin birbirini öldürdükleri sessizliğin.
Şiir, bu çığırtkan ve etobur çiçek.

Deniz mavi bir balık yazıyor,
siliyor gri bir balığı.
Deniz alev alan bir kruvazör yazıyor,
siliyor kötü yazılmış bir kruvazörü.
Şairlerden daha şair
müzisyenlerden daha müzisyen

Tanrısal, sıfırın altında sen sıfırdan küçük
Kargınmış teniyle
Unutulmuş tiniyle
Aldatıyorum
Bütün kadınları
Seni kabul ederken

Tıraş bıçakları ikiye bölüyorlar sözcüklerimizi.
Kimin ağzından çıkıyoruz? Evren, şafağın
sislerinde yitmiş bir Boeing.
Hiçbir şeyi sevmiyoruz bilgisayar çağında.
Yıldızların gebeliğini öngörmek yeterli.
Kapak mankeni kızlar geveze şairlere

Orkide canına kıyıyor senin ellerinde.
Ölüyor kalçalarını yalayan okyanus.
Neden zorla tutuyorsun içinde
beyaz arılar giyinmiş iskeletimi?
Çürük meyvelerden bir kolye gibi
satıyorsun ekvatorumu. Bir deniz hayvanı

Neden gözlerin yaralı, neden gövden,
neden memelerin üzgün avuçlarımda,
neden ağırsın: birkaç pişmanlık acısı,
birkaç amaçsız kar, biraz reçine?
Bir adam orada kendi darağacıyla
dinleyen serçe sıcaklığı arasında;

Altı Karayılanlı Ormanda
kollarımla bir meşeyi sararak haykırdım:
“Öleceğim.”
Gök yanıtladı: “Beni ırgalamaz.”
Dere durmadı
ve çakıltaşı bana dedi:

Listeniz o kadar uzun ki!
Külü kendine eş edinen Shelley
Varlığın ve yokluğun en iyi dostu Keats.
Aşkı savunduğu için katledilen Puşkin
Lermontov ve yazı tura yaşamı.
Kendini karikatürü sanan Tristan Corbière.