Alah Bilir Şiiri - Bahtiyar Kurt

ALLAH BİLİR
Mugayyebata Susayan Fâni

O dehşetli gün gelecek;
Kıyamet vakti, fitne zamanı
Nerde, nasıl, ne zaman Allah bilir.
Ya ben, ya oğlum, ya torunlarım
Birimiz görecek, birbirini görmeyecek
Kalpler sahibinin elinde sarsılırken kaskatı,
İnsanlar tanımayacak birbirlerini.

Yağmur yağar mı geceleyin
Veya mütemadiyen gündüzleyin.
Nerde, nasıl, ne zaman Allah bilir.
Benim bildiğim tek şey var,
Bir damla suda oluşan gölün,
Gözyaşımın akmadığını bildiğim
Serbest zaman gülümsemeleri.
Ya anlık patlamalar!
Her şeyin zıddı var, dedirtir insana.
Sinirler gergin ağlayınca,
Yağmur gökten boşanınca,
Anlam veremem şimşek çakmasına;
Bu evrenin, kendim dışında
Her şeyin yabancısıyım.

Ana karnında bir bebek
Tohumu ekildiği gün
Ültrason kestirebilir mi cinsiyeti?
Negatif varlıkken bezm-i eleste zigot
Gün eğirirken doğacak elbet
Nerde, nasıl, ne zaman Allah bilir.

Bugün, yarına benzemez
Yarın bugüne hiç;
Farklılık koyan Allah
Yarın nerde, nasıl, ne yapacağını bilir.
Her yarın bir gün bugüne varır,
Benimse geleceğe özgü planlarım
Kader-i İlahî’de mümkünse yeri
Gerçek olur gerçek dışı.

Çaresiz hastalık
Ne AİDS, ne kanser, ne bilmem ne
Böyle diyor, ayetler günümüze.
Fakat çaresi olmayan çare ne?
Ölüm, ölümü öldürmek...
Ya başka ölümle ilgili olanlar nedir?
Nerde, nasıl, ne zaman Allah bilir.
Kulsa mahkum buna
Özgürlük niyetine varsa ebediyet ufku
Resmin inmeyecek iki cihanda,
İnsan ancak böyle var olur,
Ölümü öldürmesekte olur.