Alageyik Şiiri - İrfan Erden

ALAGEYİK

Öyküsü olmalı dedi
Alageyik
Içinden geçmeli hayatın,dizeler
Su gibi berrak
Fersah fersah olmalı
Kelimeler
Coşmalı yüreklerin orta yerinde
Deli taylar gibi asi ve kıvrak

Gizemi içinde saklıdır dedi
Alageyik
İmgelerle süslemelisin
Kurdugun devrik cümleleri
Yazdıgın herbir mısra
Bir panayır yeri gibi rengârenk olmalı

Ürkekti...telaşlıydı...bir o kadar da cesur...
Göz süzerken
Utangaç ve mahçup edasıyla
Uzadı gitti dizelerin yanından
Alageyik
Savurdu rüzgâra yazmasını
Dik dik bakıyordu kelimeleri dağlardan
Ezberleri bozan heybetiyle...

Endişeliydi hayatın gidişatına
Bir o kadar da inançlıydı
Kalemini kuşanmıştı
İnsana adanmış bir ömürde
Yeter dedi yeter
Şiirlerin geçit vermeyen
En yüksek rakımlı tepesinden

Akıp giiti titreyerek, biraz öfke biraz kederle
İsyan dolu şiirlerden
Dumanlar yükseldi geceye

Biz ki ahd ettik, gönül verdik
Alageyige
Ve kavgamızın yenilmez bilinciyle
Kuşandık kalemimizi
Siper ettik dizelerimizi
Zalim avcı kıymasın diye
Alageyige
Bekleyecegiz en yalın halimizle
Alageyigi
Birgün yazılmamış en güzel şiirini
Mısralardaki öykūmde
Bize yazsın diye...

irfanERDEN