Biliyorum gözlerindeki karanlığı,
Karanlığa boğulmuş sevgiyi,
Gözünün akında, cesetlerin kumsala vurduğunu.
Biliyorum kaç kez sevdiğini,
‘Umut yok artık’ derken bile,
Umudun imdat çığlıklarını.
Sahilindeki kumların,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
harika...
düşündürücü ve anlamlı bir çalışma...
umuda dair...
kaleminiz daim olsun....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta