Gecelerim savrulmuş rüyasız düşüncelerime...
Urganlar kopsa senin yüreğine doğru düşse yüreğim...
Bir şiirin düşse yüreğime senin yoluna koşarken gözü kapalı...
Gözlerinin yeşilinde kaybolmak, mavisinde denizin nefes almayı yeniden öğrenmek gibi bir şey...
Yoklukların karanlığından gelen ses ki bilmeli, O sese muhtacım...
Yarısı sen yarısı bu benim yazmalarımdaki özlemler...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Oysa biz kayıp zamanları bulmuştuk yasaklı yaşamımızda...
Yasaktı bize ayrılık, yasaktı bize yüksek sesle kahkaha atmak, yasaktı bize koşa koşa birbirimizin boynuna sarılmak, yasaktı bize yan yana yürümek ve yasaktı bize ayrılık şarkılarını sevmek... Sevmelerle ölmek yasaktı, sevgili, o kadar çok istememize rağmen, biz birbirimize bile ölemedik be sevgili, kendimize gülmeleri yasak ederken, ölmelere bile yasaklı kaldık...
...................................................................
birgün bana hayallerimi ne yaptın diye sorduklarında onları israf etttiğimi söylemek zorunda kaldım...kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta