Alacakaranlık bir umut

Ey..!
Mavi gözlü yorgun bulut
Çökme üstüme üstüme
Derdin ağlamaksa git
Susayan topraklara
Yanan yüreklere
Kuruyan başaklara git
Açtır yoksulun göğsünde umut
Beni kendime bırakıp öyle git
Var git
Kanatma kabuk bağlamış acılarımı
Bölme gecemi ikiye
Hiç olmazsa
Dörtte bir mutluluk bırak
Bu gün
Canımın bölündüğü gün
Katlama acımı dörde
Evet sen..
Kendi derdine ağlıyorsun
Biliyorum
Senin de
Bağrında şimşekler çakmış
Daha en başında baharının
Parçalanmış umutların
Ama hiç değilse sen
Ağlıyorsun
Oysa benim gözlerimin
gözeleri kurumuş ağlamaktan
Var git ne olur
Bana hiç değilse
Birkaç renk sevda bırak
Ya da kim bilir
Alacakaranlık bir umut