Alacakaranlık Şiiri - Hanbeli Erçin

Çocukça gülümsemelerim içimde boğulmaya ne kadar da müsait
Şarkılar duymaksızın dans edişlerime kalakalıyorum.
Fakat deliye çıkıyor adım
Adım adım susuyorum. Bir kaşık su bulsam ecelim ile kavgaya tutuşacam.
Sigaradan kalan ciğerim yetmiyor bana.
Yaşlılık belirtisi oluşuyor ellerimin titremesinden.
Soğuk terler döküyorum.
Ve doğuyor güneş ufuklardan
Alacakaranlık vaktine varıyorum, kemiriyor düşünceler beni.
Bir nenni dolanıyor dilime, sigaranın son demini içime çekiyorum.
Ekinler boy atmış, başaklarda kurtlar birikmiş.
Ses tellerim desibelini aşıyor.