Alacakaranlık Şiiri - Şair _akhlys_

Yazacak bir şey kalmasa,
Sana olan aşkımı anlatırdım ben
Soğuk zindanlara atılsam, sonsuza kadar mahkum olsam
Demirlerle, duvarlarla dertleşir, onlara seni anlatırdım ben
Soluk alan tek bir canlı kalmasa,
Bir başıma kalmış olsam bu sonsuzlukta
Seni düşünür, uçurumlardan adını haykırırdım ben
Kar taneleri tenimde erirken,
Yaşlarım akamadan donarken,
Bu ıssız, tenha yollarda yürürken,
Seni sordum ellere ben
Mezarları dolaştım, tabutları açtım, yokladım kemikleri
Kanına rastlamayı umdum tüm tükenmişliğimle
Senden kopmuş olan gölgenden, ayrıldığınız yeri sordum ben
Zamanın neredeyse durmuş olduğu, ilerlemediği günlerde
Bedenlerin kan kustuğu,
Gözlerin boş boş baktığı,
Rüzgarın bir yaprağı bile kıpırdatmadığı alacakaranlıkta
Lanet ettim düştüğüm bu boşluğa,
İsyan ettim Tanrı’ya,
Cansız yatanların yüreklerini yaraladım
Fakat tek bir saniye geçmedi
Seni kaybettiğimden beri geçmediği gibi
Ve uzaklara daldı gözlerim,
Aynı şafak söktü hep
Kıpırdayan tek şey dudaklarım,
Onlarla seni sayıkladım ben