Alacak Sensizliğimi Şiiri - Duran Eryay

Ufku gözlüyorum, sessiz yüreğimin içinde,
Güneş kızıllığa bürünmüş, yanar kendi içinde,
Bir amaç, bir umut ararım, herkese gölge içinde,
Batsa bile gelecek, doğacak ertesi gün güçlüce.

Gemiler seyrü sefer, bin bir düşünce halinde,
Umut yüklü kim bilir ne kederler var yüreğinde,
Menzile varmak belki de hiç yoktur kaderinde,
Aynı babadan alır ipini nedense her seferinde.

İskele başında rüzğar, okşar saçlarımı sanki sevgili,
Öper buseden Meltem bir garip umut sesizliğini,
Zaman, Namaz oldu, okurum kendi kendimi,
Dönecek bana da en son gemi alacak sensizliğimi.

(Duran Eryay)