Ölüm geldi çocuk
Kefeni gözlerinken
Ölüm geldi
Ölüm sustuğum yerdi
İki dizem kalmış
Tamamlamadığım
İki dizem
Tanımadığım
Yabancıyım
Ölüm geldi çocuk
Severek hiç ölmedim ki
İki elim kaldı
Başkalaştı
Sen geldin çocuk
Ölüm dinlendi
Nefesi yetmedi tadına
Seyrediyor bizi anla
Alacak renklerimizi ilk fırsatta
Mevsimleri dinler gibi
Kaldırım taşlarını sayar gibi
Ak memeden süt çeker gibi
Aşk'ı et edip yer gibi
Ölüm geldi çocuk
Ben saklandım
Ölümü burda akladım
Ölüm geldi çocuk
Saklanmadım
Korkmadım
Yüreğimde sen vardın
/Korsanmışım/Yağmacı/Yalancı/Ölümmüş bunun adı
Lal olduğum dilim çözüldü
Gözünde
Gülüşünde gördüm ömrümü
Şiire gömdüm tütünü
İçimde ağıt
İçimde yangın
Erir elim
Düşer kalemim
Sen de olmasan çekip giderim
/Türkü yakıp/Dert satıp/Hayıflanıyorum/Ele karşı/Kale/m düşer sabaha karşı
A l a c a ğ ı n c a n o l s u n...
13 Haziran 2004 'Gül rengi elleri '
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 7.7.2004 23:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!